tag:blogger.com,1999:blog-45169829162572408922024-02-18T19:01:23.238-08:00สุนาพร ดวงใจสบาย สบาย ไปกับความรู้ที่คุณรู้แต่หลาย ๆ คนไม่รู้สุนาพรhttp://www.blogger.com/profile/10836007522817200349noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-4516982916257240892.post-14666987543282699252010-06-22T19:52:00.000-07:002010-06-22T19:56:33.887-07:00ครอบครัว อบอุ่น ด้วยรัก<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimxqvWV3kx8a4i1OQtKqlJGUE8IoDiaHzHSslrWnlrA6cCJrRLxEVKOfnZuy2wKfbxnhfFtpISKmcFx8iUWuIob3FluohCUS4pTLvi3d7JoTq_njhhwY9bVIqu_n55_DtIdWQZg1V5cSg/s1600/f1.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 262px; DISPLAY: block; HEIGHT: 320px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5485797480483185186" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimxqvWV3kx8a4i1OQtKqlJGUE8IoDiaHzHSslrWnlrA6cCJrRLxEVKOfnZuy2wKfbxnhfFtpISKmcFx8iUWuIob3FluohCUS4pTLvi3d7JoTq_njhhwY9bVIqu_n55_DtIdWQZg1V5cSg/s320/f1.jpg" /></a><br />น้องสาวคนหนึ่ง เกิดมาในครอบครัวที่พ่อจากไปตั้งแต่แม่ยังสาว และน้องๆ ของเธอยังเยาว์วัย<br /><br />เป็นการจากไปอย่างกะทันหัน มิได้มีการเตรียมการ<br /><br />ไม่ว่าจะเป็นในด้านของแม่ซึ่งเป็นภริยา ไม่ว่าจะเป็นในด้านของลูกๆ ซึ่งล้วนได้รับความอบอุ่นจากพ่อเป็นอย่างดี<br /><br />ในเบื้องแรก ทุกคนจึงเกิดความเคว้งคว้างไม่แน่ใจ<br /><br />แต่ภายในเวลาอันรวดเร็ว แม่ซึ่งเป็นคนทำงานหนักมาโดยตลอด ก็ปรับตัวได้ เป็นการปรับตัวโดยการดำรงสถานะ ที่ควบทั้งความเป็นแม่ และความเป็นพ่อไปด้วยในขณะเดียวกัน<br /><br />น่ายินดีที่ลูกทุกคนสมองดี ขยันขันแข็งและเรียนเก่ง<br /><br />ในฐานะลูกสาวคนโต เธอกับแม่จึงมีความเข้าใจกันอย่างเป็นเอกภาพ เข้าใจในความเสียสละของแม่ เข้าใจว่าตนเองต้องเสียสละเพื่อน้องอีกหลายคน<br /><br />เข้าใจและตระหนักว่า ตนเองจะต้องเป็นเหมือนแม่คนที่ 2 ของน้องๆ<br /><br />ความเข้าใจนี้ในเบื้องต้น เป็นเรื่องดี แต่ในท่ามกลางการเติบใหญ่ของเธอ และการร่วงโรยลงเป็นลำดับของแม่ ก็เกิดความแปรเปลี่ยนในทางความคิด กระทั่งกลายเป็นความขัดแย้ง<br /><br />เป็นความขัดแย้งในลักษณะที่ช่วงชิงการนำภายในบ้าน<br /><br />น่ายินดีที่ความขัดแย้งที่เกิดขึ้น เป็นความขัดแย้งในหมู่พวกเดียวกัน เป็นความขัดแย้งที่ไม่มีลักษณะปรปักษ์ เป็นความขัดแย้งที่สามารถประนีประนอมกันได้<br /><br />ทุกครั้งที่มีความขัดแย้งระหว่างน้องสาวคนนั้น ซึ่งเป็นลูกสาวคนโตกับแม่เกิดขึ้น เพื่อนคนหนึ่งมักเสนอแนะให้เธอกลับไปง้อขอคืนดีกับแม่<br /><br />คำพูดที่ติดปากก็คือ "โชคดีนะที่เธอยังมีแม่อยู่"<br /><br />ที่พูดเช่นนี้ เพราะว่าเพื่อนคนนั้นเป็นกำพร้า แม่ของเธอเสียชีวิตไปนานแล้ว พ่อของเธอเสียชีวิตไปนานแล้ว<br /><br />เพื่อนคนนั้น มีชีวิตอยู่อย่างแตกต่างไปจากน้องสาวคนนั้น เป็นอย่างมาก<br /><br />มองจากพื้นฐานของเพื่อนคนนั้น การดำรงอยู่ของน้องสาวคนนั้น ย่อมอบอุ่นกว่า เพราะน้องสาวคนนั้นยังมีแม่อยู่<br /><br />มีแม่อยู่อันเป็นเหมือนร่มโพธิ์ร่มไทร<br /><br />อย่างน้อยเมื่อประสบปัญหาในชีวิต ไม่ว่าปัญหาในเรื่องส่วนตัว ในเรื่องการทำงาน ก็ยังมีแม่อยู่ที่บ้าน<br /><br />แม่ที่พร้อมจะเปิดใจรับฟังปัญหาของลูก<br /><br />แม่ที่พร้อมจะอ้าแขนโอบกอดให้ความอบอุ่น แม่ที่พร้อมจะเอ่ยปากให้กำลังใจลูก ให้ยืนหยัดต่อสู้ต่อไป<br /><br />นี่ย่อมต่างไปจากคนที่เมื่อกลับบ้าน ไม่มีทั้งพ่อและแม่รออยู่<br /><br />มีความว้าเหว่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน เมื่อกลับไปถึงบ้าน แล้วไม่มีทั้งพ่อทั้งแม่รออยู่<br /><br />รออยู่และคอยถามว่า "เหนื่อยไหมลูก" รออยู่และคอยถามว่า "กินข้าวมาแล้วหรือยังลูก" รออยู่และเฝ้ามองด้วยความห่วงหาอาทร<br /><br />คนที่มีพ่อมีแม่รออยู่ ย่อมไม่เข้าใจในสิ่งที่ขาดหายไป กระทั่งมองเห็นว่าไร้ค่า<br /><br />ต่อเมื่อไม่มีทั้งพ่อ ต่อเมื่อไม่มีทั้งแม่ รออยู่ที่บ้านอีกนั่นแหละ จึงจะตระหนักในสภาพที่ขาดหายไป<br /><br />และก็จะเริ่มถวิลหา อาวรณ์<br /><br />เช่นนี้เอง กวีนิพนธ์ของ อังคาร กัลยาณพงศ์ ที่ว่า "อนิจจา น่าเสียดาย / ฉันทำชีวิตหายไปครึ่งหนึ่ง / ส่วนที่สูญนั้นลึกซึ้ง / มีน้ำผึ้งบุหงาลดามาลย์"<br /><br />จึงทรงความหมาย<br /><br />ความหมายในแง่ที่ว่า หากไม่เคยประสบกับความสูญเสีย ก็จะไม่รู้สึก นั่นก็คือ ไม่รู้สึกว่าในความสูญเสียนั้น เป็นเรื่องยิ่งใหญ่<br /><br />เพราะในความสูญเสียนั้น คือ "น้ำผึ้งบุหงาลดามาลย์"<br /><br />เมื่อเปรียบเทียบระหว่างน้องสาวคนนั้น กับเพื่อนคนนั้นของเธอ กล่าวได้ว่า น้องสาวคนนั้นอยู่ในฐานะที่สมบูรณ์มากยิ่งกว่า เพราะไม่เพียงแต่จะมีแม่คอยให้ความอบอุ่น คอยเช็ดน้ำตาให้เท่านั้น<br /><br />ที่สำคัญก็คือ เมื่อกลับถึงบ้านก็ยังมีแม่รออยู่<br /><br />มือที่อ่อนโยนที่สุด ย่อมเป็นมือแห่งความรัก มือที่อบอุ่นที่สุด ย่อมเป็นมือแห่งความห่วงหาอาทร จากคนที่รักและห่วงหาอาทร<br /><br />โลกนี้ไม่มืดอย่างแน่นอน หากยังมีคนที่รักเราอยู่โดยรอบ<br /><br />โลกนี้มีความหวังแจ่มจรัสอย่างแน่นอน หากทุกอย่างเริ่มต้นด้วยความรัก ไม่ว่าจะเป็นความรักในวงแคบ ภายในครอบครัว หรือความรักในวงกว้างต่อโลก และมนุษยชาติก็ตาม<br /><br />ที่ใดมีรัก ที่นั่นย่อมสว่างไสว งดงามยิ่งสุนาพรhttp://www.blogger.com/profile/10836007522817200349noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4516982916257240892.post-61820890929034046532010-06-22T19:44:00.000-07:002010-06-22T19:49:55.426-07:00บทความพ่อสอนลูก<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqclMR_d0QQ5HzlxfoHDLoRc6OMOtXXcd3jufT-7B1PLrssfVcx6CqU5GQeki-l3PdBi9RZ3cVSnYqu4aM32CN6l68aOvD35CbMcScVyxmHSVffgnLmzW2KsHd_hnui09ePSHOBOQ4h6s/s1600/img4_722.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 240px; DISPLAY: block; HEIGHT: 320px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5485795845012670626" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqclMR_d0QQ5HzlxfoHDLoRc6OMOtXXcd3jufT-7B1PLrssfVcx6CqU5GQeki-l3PdBi9RZ3cVSnYqu4aM32CN6l68aOvD35CbMcScVyxmHSVffgnLmzW2KsHd_hnui09ePSHOBOQ4h6s/s320/img4_722.jpg" /></a><br />1. การคบเพื่อน เพื่อนมีหลายประเภทมีทั้งดีและไม่ดี ดังนั้นการคบเพื่อนจึงต้องค่อยๆศึกษาและเรียนรู้นิสัยซึ่งกันและกัน โดยเพื่อนที่ดีหรือเพื่อนแท้ต้องมีคุณสมบัติดังนี้คือไม่เอาเปรียบคน ไม่เห็นแก่ตัว มีใจเมตตากรุณาโอบอ้อมอารี มีวาจาอ่อนหวานนิ่มนวล มีความขยันหมั่นเพียรและมานะอดทน ฯลฯ<br />2. การทำกรรมดี คือการประพฤติตัวดีมีนิสัยดี มีความขยันหมั่นเพียร มานะอดทน และรู้จักศึกษาค้นคว้าแสวงหาความรู้ ถ้าทำความดีทั้งหมดนี้ได้ก็จะมีความสุขความเจริญ มีคนนิยมรักใคร่และยกย่องสรรเสริญ<br />3. คนเราต้องมีความกตัญญูรู้คุณคน และมีความซื่อสัตย์สุจริตโดย ซื่อสัตย์ต่อตนเอง ต่องานที่ทำและต่อเพื่อนฝูง<br />4. ต้องไม่เอาเปรียบคน ไม่เห็นแก่ตัว เมื่อถึงคราวจำเป็นต้องยอมเสียสละประโยชน์ส่วนตัวให้แก่ส่วนรวมได้<br />5. ไม่ควรอวดดีถือตัวหรือ เย่อหยิ่งจองหองดูถูกเหยียดหยามคนอื่น แต่ต้องรู้จักเจียมตัวไม่ทำตัวให้สูงเกินกว่าฐานะที่เป็นจริง<br />6. ควรรู้จักใช้คำพูดและรู้จักเลือกเวลาและสถานที่ๆควรพูด เพราะคำพูดที่ไม่ควรพูดถ้าเราไปพูดในเวลาที่ไม่ควรพูดหร์อในสถานที่ๆไม่ควรพูด จะเป็นผลเสียหายมากกว่าเป็นผลดี<br />7. ควรพูดแต่น้อย ให้ฟังคนอื่นมากกว่าพูดเอง และให้พูดแต่เรื่องที่เรารู้จริง เรื่องใดรู้ไม่จริงหรือเพียงแต่สงสัยก็อย่าพูด<br />8. ควรมีความสุภาพเรียบร้อย และอ่อนน้อมกับคนทั่วไป โดยไม่ต้องเลือกว่าเขาผู้นั้นจะ เป็นใครและต้องมีความเห็นใจหรือที่เราเรียกว่ามี จรรยามารยาทดีนั่นเอง<br />9. ควรทำตัวเป็นคนโง่ อย่าทำตัวเป็นคนฉลาด อย่าคุยโวอวดรู้อวดฉลาด อวดร่ำอวดรวย หรืออวดในความเก่งกาจแม้เราจะรู้จริงรวยจริง หรือเก่งจริงก็ตาม และต้องเป็นคนยอมแพ้คน เว้นแต่การยอมนั้นจะกระทบกระเทือนถึงเกียรติยศ และประโยชน์หรือผลได้เสียของเรา<br />10. ให้เป็นคนที่ทำอะไรทำจริง(คือพูดจริงทำจริง) และเป็นคนปากกับใจตรงกัน<br />11. ให้มีความสามัคคีกลมเกลียวในหมู่คณะ ไม่ว่าจะอยู่ในสังคมใดต้องเป็นผู้คอยประสานและก่อให้เกิดความสามัคคีขึ้นในหมู่คณะเสมอ<br />12. ให้เป็นคนรักญาติพี่น้องเพื่อนฝูง และหมู่คณะทั้งมีใจเมตตากรุณาโอบอ้อมอารีสุนาพรhttp://www.blogger.com/profile/10836007522817200349noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4516982916257240892.post-78875917938875848432010-06-22T19:34:00.000-07:002010-06-22T19:52:16.112-07:00บทความเรื่อง ครอบครัว<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPIgFvYgamEzhi2MaUoLcl1Y7DplT2F2Ruipvn82AB7n_rTjGx-2XIdEqgvD2aeuqhiSle1dXKYAF3fVzQkv-V5BW-llQPsh4Z8EkC-HlWjM6opZF7rYQP5adDLfiiiC2NmyTzGHJvco0/s1600/sweet-family2.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 297px; DISPLAY: block; HEIGHT: 298px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5485796439822516242" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPIgFvYgamEzhi2MaUoLcl1Y7DplT2F2Ruipvn82AB7n_rTjGx-2XIdEqgvD2aeuqhiSle1dXKYAF3fVzQkv-V5BW-llQPsh4Z8EkC-HlWjM6opZF7rYQP5adDLfiiiC2NmyTzGHJvco0/s320/sweet-family2.jpg" /></a><br /><div>1. ข้อสำคัญของการเลือกคู่ คือ เราไม่ได้เลือกใครเพราะเขาสมบูรณ์แบบ แต่เพราะ<br />เขามีจุดดีหลัก ๆที่เราประทับใจ ส่วนจุดอ่อนด้อยนั้นเป็นส่วนปลีกย่อยที่เราสามารถ<br />ยอมรับได้อย่างไม่ยากเย็น<br /><br />2. ในความเป็นจริง ไม่มีใครดีเลิศสมบูรณ์แบบ ถ้าเรามองไม่เห็นจุดอ่อนด้อยของ<br />เขาเลย นั่นแสดงว่า เรายังไม่รู้จักเขาอย่างแท้จริง หรือไม่ เราก็กำลังตกอยู่ในความ<br />หลงใหล ..จนไม่ลืมหูลืมตา<br /><br />3. การแต่งงาน คือ การผูกพันกันด้วยหัวใจ ไม่ใช่เพียงร่างกายและยิ่งไม่ใช่การ<br />แลกเปลี่ยนผลประโยชน์เชิงธุรกิจ<br /><br />4. คนที่แต่งงานเพราะความเหงา จะยิ่งเหงาหนักเป็น 2 เท่า แต่งงานแบบ<br />คลุมถุงชน ก็มีแนวโน้มว่า ชีวิตจะมืดมนไปอีกนาน<br /><br />5. ความสุข ความทุกข์ ครึ่งหนึ่งอยู่ที่ชีวิตหลังแต่งงาน คิดให้ดีก่อนที่จะเลือก<br />ใครมาเป็นคู่ชีวิต...<br /><br />6. บ้านจะเล็กหรือใหญ่ ไม่สำคัญ แต่ "ความรัก" ต้องใหญ่ที่สุดในบ้าน<br /><br />7. คำว่า "รัก" พูดมากไป ย่อมดีกว่า พูดน้อยไป...<br /><br />8. เมื่อเรา ทำผิด....จง "ขอโทษ" เมื่อเขา ทำผิด ....จง "ให้อภัย"<br /><br />9. ชีวิตแต่งงาน คือ ชีวิตแห่งการปรับตัว ถ้าไม่คิดจะปรับตัวเข้าหาใคร<br />อยู่เป็นโสดไป ก็ดีกว่า...<br /><br />10. ยอมเป็นผู้แพ้ ดีกว่า เป็นผู้ชนะที่ยืนอยู่ท่ามกลางซากชีวิตสมรสที่หักพัง...<br /><br />11. "แก้ตัว" .... ช่วยอะไรไม่ได้ "แก้ไข".......ช่วยได้ทุกอย่าง...<br /><br />12. เมื่อมีปัญหาในครอบครัว อย่าลืมใช้ความรักและหลักเหตุผลเป็นกรรมการ<br />ตัดสิน ไม่ใช้ อารมณ์ หรืออาวุธ..<br /><br />13. งอนแต่พองาม...ก็งามดี แต่งอนเกินพอดี ก็เกินงาม...<br /><br />14. ต่างคนต่างแข็ง ไม่มีใครยอมอ่อนข้อต่อกัน...บ้าน...ก็คงไม่ต่างอะไรกับสนามรบ<br /><br />15. เมื่อสามีอ่อนแอ ไม่รับบทบาทผู้นำ ความสับสนวุ่นวาย ก็ตามมา หรือเมื่อภรรยา<br />พยายามแย่งบทบาทการนำจากสามี ชีวิตครอบครัวก็รอดยาก<br /><br /><br />16. ความไม่ซื่อสัตย์ ต่อกันเพียงครั้งเดียว ก็อาจสั่นคลอนความไว้วางใจที่มีให้กันได้<br />ท้ายที่สุด ชีวิตคู่ก็จบลงด้วยความแตกร้าว ยากเยียวยา<br /><br />17. ความเห็นแก่ตัว สนใจแต่ปัญหา อารมณ์ ความรู้สึก และความสนใจของตัวเอง<br /><br />ชีวิตคู่ ก็อยู่ด้วยกันยาก<br /><br /><br />18. ก่อหนี้สินจนล้นพ้นตัว ครอบครัวก็มีแต่ความตึงเครียดทุกเช้าเย็น<br /><br />19. เมื่อฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด หรือทั้งสองฝ่ายเรียกร้องและคาดหวังจากกันและกันมาก<br />เกินพอดี ปัญหาก็จะมีเรื่อยไป…ไม่สิ้นสุด<br /><br />20. ควรตระหนักว่า...ภรรยา ไม่ใช่ผู้ปรนนิบัติรับใช้สามี แท้จริงแล้ว สามีภรรยา<br />ควรเอาใจใส่ดูแลกันและกันอย่างดีที่สุด...ย่อมดีกว่า<br /><br />21. ไม่มีอะไร ทำให้ภรรยาปวดร้าวใจ มากเท่าการค้นพบว่า สามีมีหญิงอื่นในหัวใจ<br /><br />22. รักเดียว ...ใจเดียว ไม่ใช่เรื่องเชย แต่เป็นเรื่องดีที่สามีทุกคนในโลก<br />ควรกระทำ<br /><br />23. การขอโทษภรรยาเมื่อทำผิด ไม่ใช่เรื่องเสียศักดิ์ศรี แต่เป็นศักดิ์ศรีของสามี...<br />ที่แท้จริง<br /><br />24. ไม่ควรมองว่า งานดูแลบ้าน เป็นความรับผิดชอบของภรรยา สามีควรมีส่วนช่วย<br />แบ่งเบาภาระอย่างสุดความสามารถเสมอ<br /><br />25. สรีระรูปร่างหน้าตา ที่เปลี่ยนไปของภรรยา ไม่ควรเป็นเหตุให้ความรักในหัวใจ<br />ของสามีจืดจางลงแม้แต่น้อย<br /><br />26. ควรระลึกอยู่เสมอว่า ...การนำครอบครัวนั้น คือ การนำโดยเห็นผลประโยชน์<br />ของครอบครัวเป็นหลักไม่ใช่ เพื่อความสุข ความพึงพอใจของตนเอง<br /><br /><br />27. ภรรยาที่ดี ควรสนับสนุนสามีให้ก้าวไกลในชีวิต ไม่ใช่ดึงรั้งให้หยุดอยู่กับที่<br />หรือถอยหลัง<br /><br />28. ภรรยาที่ดี ไม่ควรใช้วิธีการบับบังคับทั้งทางตรงและทางอ้อมเพื่อให้สามีตัดสินใจ<br />ตามความคิดของตน<br /><br /><br />29. ในสถานการณ์หน้าสิ่ว หน้าขวาน สามีต้องการภรรยาที่สงบนิ่ง ช่วยกันคิดหา<br />ทางออก ไม่ใช่ภรรยาที่เอาแต่โวยวาย ตีโพย ตีพายหรือร้องไห้ฟูมฟาย โดยปล่อยให้<br />เขาต้องแบกภาระหนักอึ้งเพียงลำพัง<br /><br />30. การไม่ตีลูก เพราะกลัวลูกเจ็บ เมื่อยังเป็นเด็ก กลับจะทำให้เขาเจ็บปวดยิ่งกว่า<br />เมื่อเขาโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่สร้างปัญหา และถูกลงโทษ... จากสังคม<br /><br /><br />31. ช่องว่างระหว่างวัย...ระหว่างรุ่น...ย่อมไม่มี ถ้าพ่อแม่ตระหนักถึงความสำคัญ และ<br />ใช้ความพยายามที่มากพอ วิธีที่ดีที่สุด คือ พ่อแม่ควรวางแผนเพื่อป้องกันปัญหาที่อาจ<br />เกิดกับลูก ไม่ใช่ตามแก้ปัญหาเมื่อเกิดขึ้นแล้ว<br /><br /><br />32. พึงตระหนักว่า ลูกไม่ใช่ดินน้ำมัน ที่พ่อแม่ อยากจะปั้นให้เขาเป็นอะไรก็ได้<br />ตามใจชอบ เขาย่อมมีจิตใจที่มีเอกลักษณ์แห่งความชอบ ความสนใจที่แตกต่างไป<br />จากพ่อแม่ได้เสมอ</div>สุนาพรhttp://www.blogger.com/profile/10836007522817200349noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4516982916257240892.post-62603920554984847862010-06-19T21:06:00.000-07:002010-06-19T21:17:47.101-07:00ประวัติ<img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 261px; DISPLAY: block; HEIGHT: 244px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5484703458549685170" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisE5vxnNysd-T50jazC0-uOD1OB-ChYtIdXKbjH90kKrxz9PnM961obVoVY6VDay3on9b35Ny_oHqw-JCD2EUyBXTy15kR2q4Mt5UusXmY-LspsjYbTAuIONfOhOIzgpeucxeK7H2pIEw/s320/M1+(6).jpg" /><br /><br /><div align="left"></div><br /><div align="left"></div><br /><div align="left">ชื่อสุนาพร นามสกุล ดวงใจ เกิดวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2521 </div><br /><div align="left">นักศึกษาหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพครู วิทยาลัยรัชภาคย์ จังหวัดชัยภูมิ</div><br /><div align="left"><br /><br /><br /></div>สุนาพรhttp://www.blogger.com/profile/10836007522817200349noreply@blogger.com0